Petak, Decembar 26, 2008
RELIKVIJE HLADNOG RATA
Ured za pešadijsko naoružanje Vermahta je uvideo da je besmisleno naoružavati pištoljima punog formata ili automatima posade letilica i plovila, više oficire, sanitetsko osoblje, kao i policijsko-administrativni personal.
Njima su tokom ratnih godina, uglavnom, dodeljivani pištolji džepnog formata raznih proizvođača u kalibrima 7,65 mm ili 9 mm (k), pa je u kasnoj fazi rata konstatovano da bi u idealnim uslovima bilo dobro standardizovati jedno tipsko oružje u "zadovoljavajućem kalibru". Ističemo ovo "zadovoljavajuće", jer je zaključeno da metak 9 mm (k) nema dovoljno energije u imaginarnoj kategoriji, poznatoj kao "zaustavna moć".
Bilo kako bilo, Nemci su konstruisali metak 9 mm Ultra, koji je bio nešto jači od "kratke devetke", ali dovoljno niskog impulsa da bi mogao da se koristi u pištolju slobodnog zatvarača. Naravno, kraj rata je omeo potpuno sprovođenje ideje o masovnom uvođenju pištolja Walther PP u novom kalibru 9x18, ali koncept je revitalizovan odlukom Vojske SSSR da za novi službeni pištolj primeni originalne nemačke zamisli.
